Maandelijks archief: april 2014

Op de Campus

Een werkbijeenkomst met studenten en leerkrachten van de TU Eindhoven en medewerkers van de provincie over het Gemerts kasteel bracht mij deze ochtend naar de campus van de Technische Universiteit. Met mijn achtergrond makkelijk voor te stellen dat ik daar niet heel vaak geweest ben, maar hetzelfde gevoel bekroop mij als toen ik laatst over ‘mijn eigen campus’ in Nijmegen toerde: ik voel me thuis in zo’n omgeving. Zeker met dit weertje.

Relaxen

De aangeharkte velden, de kolossale gebouwen, de studenten in groepjes verzameld in de wei of met de poten in de vijver: heerlijk. Eigenlijk was het natuurlijk ook gewoon een toptijd, die studententijd. Man, man, wat was dat relaxen als je het achteraf bekijkt (ook wel tijdens trouwens). Natuurlijk wordt er geblokt op tentamens, of worden ingewikkelde rekensommen uitgedacht of complexe gebouwen ontworpen, maar er heerst óók en misschien wel vooral ontspanning en vrijheid, op de campus.

Dorp

Of is het de geborgenheid die mij aanspreekt? De campus als veilige haven voor een dorpeling in de grote stad. Het is er overzichtelijk, want je hebt collegezalen, werkruimtes, kantines en grasvelden, studenten en leerkrachten. Dat is het wel zo’n beetje. En als het meezit nog heel wat gelijkgestemden ook nog. Dat schept een band, neem ik aan. Misschien is dat wat ik beleef als ik rondstruin op de campus: een dorp in de stad. Ondanks de immense betonblokken om mij heen, maar die vind ik dan juist gek genoeg weer prachtig.

Ja, een campus vind ik een fijne plek.

Ook dát zou trouwens een leuke sfeer zijn op het Gemerts kasteel bedenk ik me nu, maar dat is weer een ander vraagstuk.

Resultaten zien: EVZ Esperloop

Een project vooruit brengen. Resultaten bereiken. Dat staat op mijn website. Mooi is het dan als de resultaten van mijn werk in het landschap te zien zijn. Dat ondervond ik gisteren toen ik een klein rondje maakte ten noorden van Milheeze. Wat wordt het daar toch mooi, en de laatste toevoeging is de fris aangelegde EVZ Esperloop.

Eigenlijk heb ik daar een bijzondere, want dubbele bemoeienis mee gehad. Aan de voorkant bij de plannenmakerij, als ambtenaar leiding gevend aan het Integraal Gebiedsprogramma Bakel-Milheeze, en aan de achterkant bij de uitvoering, als adviseur van een grondeigenaar die in ruil voor het mogen bouwen van woningen onder andere ruimte bood aan deze EVZ op zijn grond.

Geen spelletjes

Maar er was een impasse opgetreden met de gemeente en de eerder ingeschakelde adviseur kon de klus om gezondheidsredenen niet vervolgen. Hij vroeg mij om bij te springen, en wat opdoemde was een groot verschil tussen wat ooit de bedoeling was van iedereen, en wat nu moest worden uitgewerkt in overeenkomsten. Daar zat een crisis tussen, zeg maar.

Ik meen dat we daar goed zijn uitgekomen, en hoewel er natuurlijk wel een link was met mijn werkzaamheden vroeger kon ik gelukkig de wederzijdse belangen goed uit elkaar houden. Dat ik van ‘de andere kant’ kwam heeft me denk ik ook wel geholpen om het op te lossen, samen met mijn oud-collega’s. Gewoon een kwestie van open de problemen op tafel leggen, elkaars belangen zien en geen spelletjes spelen. We kwamen weer tot overeenstemming, en nu slingert er wederom een fraai stuk natuur door het agrarische landschap van Millus.

Bouwkavels

Als de prachtig gelegen (want direct aan deze EVZ) twee ruime woningbouwkavels nu binnenkort kunnen worden verkocht en bebouwd, dan weet ik zeker dat er voor iedereen een goed resultaat uit is gekomen. Interesse? De Bocht, Milheeze: aan de rand van het dorp, op loopafstand van Natuurpoort Nederheide met zijn strandbad en wandelpaden door de Stippelberg, en op een goeie slag met de houten 1 van de golfbaan!

Zin in Mooie Zinnen

Een nieuwsbericht over Thé Lau, de zanger van The Scene, blijkt vandaag voldoende om weer eens naar mijn inmiddels ouderwets ogende cd-verzameling te kijken. Cd-rug na cd-rug schiet een herinnering voorbij: een plaats, een tijd, een gebeurtenis. Nijmegen, Kruiseind, Deurne. The Scene past bij het laatste: de laatste jaren van het Willibrord. Dus: de Twee Meter Sessie gaat in mijn stereotorentje, in de eerste van 5 (jawel: 5!) cd-lades. En hard. En o zo mooi!

Teksten

Het is nogal poëtisch wat Thé heeft gemaakt, maar prachtige zinnen levert het op. “En de klok zegt tik-tik – op de witgestucte muur – voor wie wacht komt alles steeds te laat.” “En ik zoek naar een woord dat alles open maakt.” “We zijn meer bang van de liefde dan we bang zijn van de dood.” Het volume gaat nog net ietsje harder en ik schud heel rockerig met mijn hoofd. Ik geef toe: een toevallig luchtgitaartje komt ook wel eens langs. Dan móeten de Tröckener Kecks op. Nijmegen, in de mensa. Ik heb volgens mij een iets recentere cd. Favoriete titel ever: “Zou je niettegenstaande de recente gebeurtenissen toch nog een verblijf op amoureus gebied in overweging willen nemen, asjeblief?” Da’s dan de titel hè. “Van de vriend van een vriend van de kennis van een vriend had ik al zoveel over je gehoord – maar je weet hoe dat gaat als het via-via gaat, je gelooft niet meteen ieder woord.” Het was even nederrocken en zingen dus, op de zolder van mijn kantoorfiliaal. Heerlijk.

Ambachtelijk schrijven

Het ambacht van het schrijven ligt mij, dat weten velen wel. Het knutselen aan de liedjes van onze groep Noginnedan is een feestje; gepriegel op de lettergreep nauwkeurig, maar een goed liedje wordt er mede een goed liedje door, is mijn overtuiging. In onze branche van de carnavals-amusementswereld dan. Laatst werd me gevraagd een toelichting bij een enquêteformulier te schrijven, over een nogal gevoelig onderwerp. Het woord voor woord afwegen, het schrappen en herformuleren, het vervult me met groot plezier. Ik heb heel wat af te leren, want als ambtenaar ben ik vergroeid met lange teksten, nuances en uitzonderingen. Maar in een goede tekst dek je je niet in, je schrijft raak. Waar het op staat. De opdrachtgever voor de enquête was in ieder geval heel tevreden, al haalde hij er nog een paar ‘gekleurde’ termen uit voordat de brief ter perse ging. Dat scherpt me weer.

Ik wil dat vaker doen, dat echte schrijfwerk. En er staat alweer een uitdaging op mijn to-do list: een schoollied. Da’s een ander kopje Thé.