Zoals zoveel landgenoten dezer dagen heb ik mijn zomervakantie doorgebracht in eigen land. Het werd Friesland, omgeving Stavoren, en het was prachtig. Het weer toonde zich in allerlei gedaantes, maar toch meestal in de vorm van zonnige zomerdagen, aan ons en dat vond zijn weerslag in de vakantiefoto’s van het landschap. Tegen een achtergrond van wolken, dijken, schapen en water heb ik een heerlijke week gehad. En de sloep die we hadden gehuurd, was de kers op de taart en bood nieuwe perspectieven.
De Luts
In de auto op de terugweg tussen Himmelum en Balk konden we het ons maar moeilijk voorstellen dat we enkele meters daarnaast hadden gevaren. Daar stroomt De Luts, een vaart zo breed als twee sloepen, omzoomd met dicht begroeide oevers. Toen we er twee dagen eerder overheen suisden tegen 5 kilometer per uur zagen we wel een aantal auto’s rijden maar dat het een voor Friese begrippen drukke verbindingsweg zou zijn ging geheel aan ons voorbij. Gelukkig maar, want nu waanden we ons in de vrije natuur.
Ook op andere plekken kwam dit gevoel naar boven. ‘Hè, hebben wij híer gevaren??’ Het lijkt nog niet eens op elkaar, terwijl het precies dezelfde plek is. Je beziet de zaken met recht eens ‘van de andere kant’ en komt uit op een wezenlijk andere beleving. Wat misschien een beetje nietszeggend is vanaf de oever, is prachtig vanaf het water, of vice versa. Of het is allebei mooi, zoals nu vaak het geval was, maar in het ene landschap domineert het weilandgroen met stolpboerderijen en in het andere blikveld het donkere water en het riet.
Perspectief
Je ziet ze tegen vakantietijd wel eens in de lifestylemagazines of in de krant: lijstjes met de beste 5, 8 of 10 tips voor een goede vakantiefoto. Daarop prijkt eigenlijk altijd wel de tip: kijk ook eens een keer terug in de richting van waar je vandaan komt. Dan zie je het landschap waar je bent geweest vanuit een ander perspectief. Ik probeer het vaak genoeg toe te passen en het is zo. En dat geldt dus ook voor een blik vanaf het water of vanuit de lucht.
Als dat voor landschapsfoto’s geldt, dan kunnen we dat principe misschien ook wel eens meer gaan toepassen op onze ruimtelijke plannen. Sowieso kijkt iedereen anders tegen hetzelfde plan aan; de een zit in het bootje van de beeldkwaliteit, de ander fietst op het fietspad van de economie of wandelt over het bruggetje van de erfbeplanting. Daar heb je al rekening mee te houden. Maar we moeten met elkaar ook eens van standpunt durven wisselen, in dat bootje springen of het bruggetje oplopen. Het kan misschien net die opening geven om tot een doorbraak of een beter plan te komen. Het voelt als een cliché, maar daarom is het nog niet minder waar. En mijn vakantie-ervaring kan ik voor zo’n inzicht goed gebruiken.
Het bovenstaande geldt overigens ook voor meningen en standpunten. Stap af en toe eens in een bootje! Je ziet de dingen anders en dan is de mening van de ander ineens ook wat waard. “Zo had ik het nog niet eerder bekeken!”
En verder een hele fijne vakantie met dito inzichten, let goed op elkaar en geef corona geen lift naar huis.