Ook tweeduizendtwintig is de moeite van het terugkijken waard. Op deze laatste dag van het jaar kan er weinig meer gebeuren dat de boel nog helemaal overhoop gaat halen (maar zeg nooit nooit), dus tijd voor een jaaroverzicht. De resultaten en de lessen, de ervaringen en de gedachten, hieronder staan er -heel beknopt- een aantal op een rij.

1.     Over de resultaten
Daarvoor zitten we in de business natuurlijk, resultaat halen. Zorgen dat mijn opdrachtgevers vooruit kunnen met hun bouwplan of met hun idee om een andere invulling aan de beschikbare ruimte te geven. Ook in 2020 is dat een aantal keren gelukt. Her en der worden stenen gestapeld, wordt beplanting aangelegd of openbare ruimte ingericht als gevolg van de pennenstreken en andere acties van ondergetekende. Zo is dicht bij huis Goed Wonen op een paar plekken de bestemmingsplannen voor herstructurering van wijkdelen voortvarend ten uitvoer aan het brengen, en aan de Zandstraat verrijst het houten raamwerk van de droomwoning van een van mijn beste vrienden. Om maar eens wat te noemen. Onzichtbare resultaten zijn er ook, dan gaat het vaak om wijzigingen van het gebruik. Ook dat moet onderbouwd en soms bevochten worden. 
 
Maar als ik de projectenlijst doorneem zit er ook nog wel heel veel in de papieren route. En soms ook al het hele jaar door. In het jaar van de ademnood hebben een paar mensen echt wel een lange adem nodig gehad. Wat is het dan prettig als er zaken kunnen worden afgehamerd. Bijna letterlijk gebeurde dat met het bestemmingsplan voor de woon-werklocatie aan de zuidrand van De Mortel, waar vanwege corona één zin en een hamerslag een proces van acht jaar bekrachtigden. We zijn er nog niet, maar kijken met vertrouwen naar volgend jaar. Dan ligt ook voor andere projecten het moment van uitvoering op de loer: een bedrijfsgebouw, diverse woningen, een dorpscamping en een minicamping, een VAB en een grote bedrijfsverhuizing. Om maar eens wat te noemen. 
 
2.     Over werkplekken
Toen 2020 begon had ik een eigen werkplek, in deeltijd, bij een gemeente. Een paar maanden mocht ik in Cuijk weer eens proefondervindelijk vaststellen dat het van waarde is om een paar gezellige collega’s om je heen te hebben. De terloopse grap, de verontwaardiging en daaropvolgende discussie als gevolg van een nieuwsbericht, het is toch anders als zich dit alleen in je eigen hoofd afspeelt. Daar ben ik dan ook wat meer naar op zoek gegaan als het gaat om mijn eenmanszaakje: reuring. Daartoe ‘gedwongen’ door een verhuizing met emotionele achtergrond. Mijn ouderlijk huis is in de verkoop gegaan en ik ging van Memory Lane naar de Hemelstraat. De kantoorslaapkamer moest er ook aan geloven, maar dat gaf wel een mooi duwtje om verder te kijken. 
 
Ik vond (in ieder geval tijdelijk) opvang aan het Binderseind in Gemert, bij Creatief Terrein tegenover de pizzeria (dat laatste is vooral handig als je bij het afhalen van de lasagna al forno tóch op de wifi wil, heb ik gemerkt). De vrije plek die daar nog was heb ik het afgelopen jaar bezet, maar ook nu in deeltijd -al dan niet door het kabinet gedwongen. Het gaf leuke momenten met creatieve mensen. Helaas hebben we nog niet het genoegen mogen smaken om de vrijdagmiddag steevast op het terras van D’n Engelenburcht af te sluiten; er blijf dus nog wat te wensen over voor 2021. Eens kijken waar ik uiteindelijk me weet te settelen.
 
3.     Over vaardigheden
Jaar na jaar raak ik meer en meer thuis in de tekenpakketten van deze wereld. Illustrator, Photoshop, InDesign, maar ook Autocad(achtig) hebben nog steeds heel veel maar steeds minder geheimen voor me. En dat vind ik buitengewoon prettig, want op deze manier kan ik mijn documenten voorzien van (naar ik hoop) verhelderende tekeningen en kaarten. Afgemeten en ingekleurd, inzichtelijk genoeg voor de beoordelende instanties om hun blik over te laten gaan. Ik erken onmiddellijk en stante pede dat de poel van boven mij gestelden wat betreft deze vaardigheden oneindig groot is, maar ik kan er wel van genieten als een knappe situatietekening weer gelukt is. Het is ook werkelijk fantastisch welke mogelijkheden die programma’s allemaal hebben. Samen met het verder uitdiepen van mijn schrijfvaardigheden geeft dat wel een mooie dimensie aan mijn werk. Tekenen en schrijven kunnen me echt de tijd doen vergeten, brengen me helemaal ín het moment en diverse zelfhulpboeken kunnen er op nageslagen worden die je zullen aangeven dat dát helemaal the bomb is.
 
4.     Over corona 
Een jaaroverzicht zónder, dat zou iedereen wel willen maar is ondoenlijk. Het is ook vaak een vraag in het chitchat-gedeelte van een gesprek: en, heb je veel last van corona en alles? Naar waarheid antwoord ik dan dat dit gelukkig niet zo is. Mensen houden plannen en plannen duren jaren, dat weet men ook. Dus dit ‘année sans’ heeft dan niet zoveel invloed. Natuurlijk gaat het soms wat stroever en wordt corona mij iets te vaak als excuus voor niet handelen misbruikt, maar grosso modo kan ik zeggen dat het zakelijk gezien toch een goed jaar is geweest. 
 
Sociaal ontplofte in maart natuurlijk wel een nucleaire bom, die grootse plannen voor de Mortelse kermis, het jubileumjaar van de carnavalsvereniging en minder grootse plannen om gewoon elke donderdagavond gezellig naar de Mortelse studentenavond te gaan in één klap wegvaagde. Het was wennen, maar: dat er nu voor mij nee werd gezegd, terwijl er al meerdere weekenden vol gepland waren met feestjes, heb ik stiekem een beetje als een zegen ervaren. En dat durf ik best hardop uit te schrijven, want het sentiment werd in mijn van feestjes aan elkaar hangende dorp redelijk breed gedeeld. Even het gas eraf wat dat betreft, het kon ook wel een keer. Wel heel erg jammer voor de feestvarkens in kwestie en de cateraars en partyverhuurders die hen zouden faciliteren, laat dat wel gezegd zijn. Dat positieve sentiment is overigens wel verdwenen toen de zon het land uit vertrok hoor. In het najaar blijkt het toch vooral kommer en kwel en een gemis om niet meer met mijn dorpsgenoten en vrienden te kunnen hangen. Ik hou me maar zoveel mogelijk aan de regels om er zo snel mogelijk van af te zijn.
 
Voor mijzelf betekende de lockdown overigens ook vooral tijd en productiviteit. Tijd om het boek van mijn oud-collega Janine en mijzelf in de steigers te zetten over onze oud- wethouder Harrie Verkampen. De voorinschrijving is inmiddels gestart (mail naar boekverkampen@gmail.com als je straks in het voorjaar een exemplaar wil kopen) en dat hebben we geweten. Leuke reacties en veel bestellingen, dit gaat een item worden voor het volgende jaaroverzicht!
 
5.     Over de toekomst 
Er ligt genoeg op de plank om me het komend jaar over op te winden. Zoals aangegeven is er al het nodige papierwerk in stelling gebracht in de richting van vergunningen en bestemmingsplannen. Ik verheug me vooral op een gebiedsontwikkeling waar ik nog niet teveel over kan zeggen maar die er veelbelovend uit ziet. Eentje met de focus eens een keer niet op de rode, maar op de groene en blauwe kant van de aardbol. Een belangrijke kant, vind ik steeds meer. 
 
Daar zal ook het nodige over te doen zijn in het nieuwe jaar: wanneer komen we uit deze crisissituatie en hóe dan? Wordt het al heel snel business as usual, klappen we er qua hedonisme en losbandigheid er juist eens lekker tegenaan of gaan we toch op weg naar een nieuwe wereldorde waar welzijn boven welvaart het overkoepelende thema wordt? Never waste a good crisis. Zelf schat ik in dat de eerste twee richtingen vanzelfsprekender zijn dan de laatste. Daarvoor is de ellende -excuses aan de zorg en de slachtoffers- bij lange na nog niet groot genoeg. Maar dat is maar een mening, of verwachting. Een van de vele die rondwaren in ons landje. 
 
De laatste uren schrijden voort. ‘Yesterday’ is aan de beurt op de radio. De bestelling oliebollen is geplaatst, een paar kilometer verder dan we gewend zijn. Het eindejaarsbierpakketje van mijn stamcafé staat in de koeling. De overgang naar eerst nog meer ellende en dan pas wat verlichting (voorspelling) zál gatdoeme gevierd worden! Op naar het tiende jaar van mijn eigen onderneming. 
 
Nou, dat was het voor dit jaar. Heb je het tot hier gehaald, dan kun je lezen dat ik je een bijzonder goed jaar wens, in goede gezondheid en met veel zakelijk en persoonlijk succes. Mocht je niet tot het einde van de tekst zijn gekomen, dan wens ik je dat ook maar dan moet je ernaar raden. 
 
Ik ga eruit met een mooi gedicht van dichteres Merel Morre. Tot snel, Kalb out!