Tagarchief: portfolio

Kasteeltjes

Deze blogpost had over Kasteel Gemert moeten gaan. Dat was ik althans hartstochtelijk van plan, liggend op een lui loungebed tijdens mijn vakantie in Portugal. Want dit weekend wordt de nieuwe eigenaar op het schild gehesen en barst het kasteelterrein uit zijn voegen met een ongetwijfeld weergaloos en feestelijk cultureel evenement. Zoals bekend mocht ik me jarenlang met de herontwikkeling van deze locatie bemoeien en ik heb nog wel wat meningen en standpunten klaarstaan, die inmiddels ook in vloeiende volzinnen aan het schrift waren toevertrouwd. Maar ik heb toch de Backspace-knop net zolang ingehouden tot het vel weer leeg was.

Succes

Helaas is de herontwikkeling van het kasteel door Erfgoed van Gemert geen succes geworden. Ik kan mijn ideeën en inspiratie nu al een tijd niet meer in dat project kwijt en dat is heel jammer. Het doet nog steeds wel een beetje pijn dat het niet gelukt is en die pijn is met gemak naar boven te halen en neer te leggen in lekker leesbare analyses, her en der schurend, her en der snerend. Maar wat heb ik eraan? Onze intenties waren om er een succes van te maken (ondanks andere meningen), de keuzes misschien niet altijd even navolgbaar of alledaags maar aan het eind van het liedje telt dat het gewoon niet is gelukt. Klaar.

Nu mag een ander het proberen en dat probeert hij ook met verve. Al is het wel zo dat ik mijn hart vasthoud voor het procesverloop, en met name de duur ervan, als ik zie wie zich nu al allemaal opgelijnd hebben tegen de plannen en met welke argumenten. Maar de plek verdient het gewoon om een succes te worden; tijdens mijn vakantie in Portugal, en ook vorig jaar in Spanje of tijdens een lang weekend naar Zuid-Limburg, heb ik wederom maar eens gezien dat kastelen en paleizen ertoe doen in een dorp of stad en kansen te over oproepen. Dan moet het in Gimmert maar eens gaan gebeuren, met de “nèijen kesteelbâs” dan maar. Veel succes daarbij!

Resultaten zien: kleine kasteeltjes

Maar ja, een blogpost moet toch érgens over gaan en dus bedacht ik me dat ik wel weer eens een ronde zou kunnen maken om te bezien of er nog sprekende resultaten van mijn werk tot wasdom zijn gekomen. Ik heb het klein gehouden, een rondje Gemert, maar dan kom je toch wel wat bouwwerken tegen die zodanig door mij ruimtelijk onderbouwd zijn gebleken dat niets realisatie ervan nog in de weg stond 🙂

Goed beschouwd zijn het eigenlijk stuk voor stuk kleine kasteeltjes voor de mensen die er in (gaan) wonen of er gebruik van maken. In Teutonenhof is een verrommelde achtertuin verworden tot een fraaie woonplek, op de Pandelaar maakt as we speak een oude danszaal plaats voor vier kleine woningen, door Bureau BASIS slim in de ruimte ingepast. En aan de Vicaris van der Asdonckstraat werd in opdracht van Goed Wonen gebouwd aan een paleis voor doktoren en andere zorgverleners en zorgbehoevenden. Bovendien wordt in die hoek nu ook al invulling gegeven aan het daaropvolgende plan voor 25 nieuwe sociale huurwoningen.

Zo wordt Gemert op diverse plekken weer wat fraaier gemaakt en krijgen mensen een plek om er te wonen en hun tijd door te brengen. Da’s ook wat waard, en fijn om me mee te mogen bemoeien. We kunnen niet allemaal in een groot kasteel terecht.

Resultaten zien: Hallo Jumbo!

Drie jaar geleden vroeg de ondernemer van de C1000 in Bakel mij of ik iets kon betekenen in zijn plan om de supermarkt te verplaatsen naar een door hem aangekochte locatie buiten het centrum. Na meermaals pogingen te hebben ondernomen om ter plekke uit te breiden of binnen het centrum te verhuizen zag hij dit als uiteindelijke oplossing voor zijn ruimtetekort. Mijn rol zou moeten bestaan uit het stroomlijnen van de processen richting gemeente. Uiteraard ben ik daar graag op ingegaan. De nieuwe Jumbo ging vorige week open.

Team

In de afgelopen drie jaar heb ik een bescheiden rol gespeeld in een team van mensen, die allen hun specifieke kennis of kwaliteit hebben ingebracht in het proces. Ik zeg bewust ‘bescheiden’, want het is voorwaar geen sinecure geweest om alle elementen in elkaar te laten vallen. Toen ik nog bij de gemeente werkte heb ik al eens mogen merken dat de wereld van de supermarkten zijn eigen dynamiek kent en dat hebben we geweten. Dat kon ik soms alleen maar vanaf de zijlijn zien gebeuren, al kom je ook echt wel tot zinvolle bijdragen door goed te luisteren, lezen en analyseren, ook al betreft het hogere detailhandelskunde. Juist in een divers teamverband leverde dat mooie discussies op die de hersenen aan het werk zetten (en daar hou ik van!).

Vrij snel kwam ik erachter dat het niet zomaar een verplaatsing van een supermarkt was. Er kwam zoveel meer bij kijken, meer dan een bestemmingsplannetje of vergunninkje in ieder geval. Dat veel grotere verhaal ziet niemand en dat hoeft ook niet. Het stemt bescheiden om dat eens van dichtbij te zien en doet je wel nadenken over simpele meningen in zijn algemeenheid.

Emoties

Dé supermarkt van het dorpscentrum, het hart van het winkelgebied, gaat verhuizen naar de rand van het dorp. Dat brengt wel wat teweeg. Bij klanten, medewerkers, dorpsgenoten. De ondernemer kreeg hier dagelijks mee te maken en dat krijgt dan ook terecht een rol in het proces. Hoe ga je daarmee om? Ook de eerdergenoemde dynamiek ten opzichte van de pandeigenaar en het immense Jumbo-concern bracht de nodige emotie met zich mee. Het is mede de taak van het team om dat te kanaliseren zodat zakelijk gezien de best mogelijke beslissingen genomen kunnen worden.

Ter gelegenheid van het afscheid van de ondernemer van zijn supermarkt was er een groot feest voor alle medewerkers op een zwoele zomeravond. Het was tot in de puntjes geregeld. Het warme gevoel bleef niet beperkt tot de buitenlucht; het was er ook van de medewerkers richting de ondernemer en andersom. Op dat moment voelde ik heel sterk dat ik maar een radertje was in het grotere verhaal. We proostten met ons team op de afloop van het proces. Uiteindelijk is de schop de grond in gegaan, is de voormalige meubelhandel verbouwd tot prachtige supermarkt en het omliggende terrein is verworden tot ruime parkeerplaats. Een klus is geklaard.

Hallo Jumbo!

Resultaten zien: 2 plannen voor 31 goede woningen

Voor de projecten waar ik mee bezig ben is doorgaans een lange adem nodig. Daarom duurt het ook even voor de resultaten zichtbaar zijn. Maar de laatste tijd gaat het hard, vind ik. Deze week kwam er het bericht bij dat 2 bestemmingsplannen die ik heb opgesteld nu een onherroepelijke status hebben. Ze zijn door de molen! Het gaat om twee locaties waar woningcorporatie Goed Wonen in Gemert in totaal 31 nieuwe huurwoningen gaat bouwen.

Beperkte rol

Erg triomfantelijk hoef ik hier nu ook weer niet over te doen, want ik speelde maar een beperkte rol in het succes. De communicatie met de omgeving, het doorlopen van het programma van eisen en alle zaken van financiële aard lagen bij de projectleider van Goed Wonen. Ik heb aan het begin van het traject samen met hem het stappenplan opgesteld en de afspraken gefilterd die tussen de gemeente en de corporatie gemaakt waren over deze woningbouwlocaties. En dus ook het bestemmingsplan geschreven. Hoe het ook zij, het is bemoedigend om te ontdekken dat je een bijdrage hebt geleverd aan een vlot doorlopen proces.

En grappig dat dat nu bijna letterlijk gebeurt aan de andere kant van de tafel, van waar ik als gemeentelijk ambtenaar ook meerdere malen met Goed Wonen te maken heb gehad. Zo ontdek je gaandeweg toch meer over twee organisaties die voor een deel hetzelfde doel hebben en met dezelfde dingen bezig zijn, maar ook heel erg verschillen van elkaar. Erg leerzaam; ooit heb ik me ten doel gesteld om bij te dragen aan de connectie tussen gemeente en initiatiefnemer en hopelijk is dat hier naar tevredenheid gebeurd. Ik denk het wel, want dezelfde opdrachtgever heeft nog een aantal bouwplannen op stapel staan. De eerste stappen daarvoor zijn alweer gezet.

Voor de 16 woningen aan de Prinses Irenestraat en de 15 woningen aan de Komweg kunnen de vergunningsaanvragen in ieder geval alvast de deur uit. Ik denk dat 31 huishoudens er over een tijdje goed wonen.

Locatie Komweg (ontwerp: DenOlderVleugels Architects & Associates)

Locatie Prinses Irenestraat (ontwerp: Van den Pauwert Architecten)

Resultaten zien: Mortels WOON-ommetje

Een bijzonder klusje kreeg ik toebedeeld in mijn geboorte- en woonplaats De Mortel. De dorpsraad zocht een speciale manier om de dynamiek op de binnendorpse woningmarkt aan te drijven en vroeg me daarbij te helpen. We kwamen tot het Mortels WOON-ommetje, een route langs 5 locaties aangewezen voor woningbouw, met op elke plek zoveel mogelijk informatie over de plannen en de uit te geven kavels. De dorpsraad en ik kijken er tevreden op terug.

Twee van mijn favoriete activiteiten kwamen samen in deze klus: het organiseren en aandrijven van het project én alles wat te maken heeft met PR en communicatie. Als je vragers op de woningmarkt wilt bereiken moet je de activiteit wel bekend maken natuurlijk. Er moet een logo komen, een nieuwsbrief, posters enzovoorts. Daar kun je een reclamebureau voor inschakelen dat een campagne gaat bedenken, maar hé: ik kan het ook doen. Aldus geschiedde. Het hoogtepunt was misschien wel de plaatsing van 5 grote infoborden op elke locatie. Daar heb ik een week lang met veel plezier naar gekeken als ik er voorbij kwam. En met toenemende spanning natuurlijk.

Uitzetten

Een ander ‘hoogtepunt’ vond ik het uitzetten van de bouwkavels in het veld. Het levert inzichten op die je van de kaart niet kunt aflezen. In die zin zou elke stedenbouwkundige of planontwikkelaar dat eens even moeten doen. Wat in De Mortel opviel was dat de grote Ruimte-voor-Ruimtekavels, in de goede tijd ontwikkeld zoals velen weten, ook wel écht héél erg groot zijn. Hadden we toen (ik heb het over ‘we’, want ik heb me daar in mijn gemeentetijd ook mee mogen bemoeien) met bouwlinten door het veld lopen banjeren, dan was er wel even op wat achterhoofden gekrabd denk ik. En zo liggen er nog heel wat kavels in het Brabantse te wachten op kopers vrees ik. Als je bedenkt wat daar voor een rekensommen onder liggen….

Organisatie

Dankzij de hulp van veel vrijwilligers en de volledige (ook personele) medewerking van de gemeente is de activiteit die zondagochtend heel goed verlopen. Mijn rol was het opstellen en toedelen van de informatie over elke bouwplek, het instrueren van de vrijwilligers en het fungeren als ‘vliegende keep’ voor eventuele vragen en het rondbrengen van de koffie. Dat gaf me mooi gelegenheid om bij iedere locatie een paar minuten te kijken hoe het ging.

Er bleek zeker belangstelling voor deze activiteit; zelf had ik veel meer nieuwsgierigen verwacht, mensen die even een rondje gingen wandelen of fietsen om te kijken wat er te doen was, maar dat viel mee (of tegen). Gelukkig was het daar niet om te doen. Een kleine 20 belangstellenden voor diverse woonlocaties hebben hun woonwensen ingevuld op de formulieren en dat is voor een kleine kern als De Mortel heel wat. In de komende week maak ik daar nog een rapportje van op en de volgende stap is om er actiepunten uit te halen en deze te bespreken met B&W. Dat doet de dorpsraad al op 15 september.

Om verschillende redenen een aanrader, zo’n ommetje. Leuke reacties van binnen én buiten De Mortel op dit initiatief bevestigen dat ook. Een prettige opdracht is (bijna) ten einde.

Resultaten zien: Camping Grotelse Heide

Het is niet zomaar een vinkje wat ik achter het bestemmingsplan voor camping Grotelse Heide zet. Het plan is vorige week onherroepelijk geworden, en daarmee zit mijn klus erop. Een klus die begon omdat een vastgelopen proces nieuw leven ingeblazen moest worden: koren op de molen van de projectaandrijver! Maar er zit een kleine wereld áchter dit bestemmingsplan, dat nu op zijn lauweren rust op ruimtelijkeplannen.nl. Geen alledaags karweitje dus.

Team

Een kleine anderhalf jaar geleden werd ik uitgenodigd door de eigenaar van de Bakelse toeristencamping, het park dat de laatste jaren een tanend bestaan leidt. De eigenaar wilde het park een nieuwe toekomst geven, en een herinrichting tot chaletpark was en is het doel. Plannen in die richting waren wel uitgewerkt, maar nu lag het al een tijdje stil. Om vooruit te kunnen moest er garen op de klos komen. Ik begon natuurlijk meteen te spinnen, dat snap je.

Ik moet zeggen: het is gewoon erg goed gegaan. Natuurlijk lopen de molens nooit zo snel als de opdrachtgever eigenlijk wil, maar er ligt anderhalf jaar later een goede, onherroepelijke planologische basis. In mijn ogen is dit te danken aan een goed team: een goede samenwerking met de opdrachtgever en zijn adviseur, maar zeker ook met de gemeente. Vanaf het eerste startgesprek heb ik een positieve grondhouding en heldere communicatie mogen ervaren met de betrokken medewerkers. Natuurlijk zijn er gaandeweg ‘dingetjes’ geweest, maar zoals ze bij ons zeggen: “da houde toch.”

Emoties

Grotelse Heide is niet zomaar een camping. Er zit een geschiedenis van decennia ingebakken in de campinggasten, de beheerder en vooral ook de omwonenden. Het heeft in het verleden gebotst en geknetterd, en die emoties zijn verre van verdwenen. De betrokkenheid is erg groot. Tel daar nog een aantal persoonlijk emotionele gebeurtenissen bij de hoofdrolspelers bij op en dan kan het net zo goed mis gaan.

Maar we hebben de focus altijd op het eindresultaat gehouden, ik denk dat dat ook mede de kracht van het proces is geweest. Je niet verliezen in jij-bakken en ego, maar kijken naar wat er feitelijk moet gebeuren en welke afspraken er uitgevoerd moeten worden. Over schaduwen heen stappen. Dat is hier wel gebeurd, en dat verdient een compliment aan de betrokkenen. Daardoor hoeft er nu niet teruggekeken te worden naar het verleden, maar kan de blik écht vooruit.

Een goed team en een goede focus, dat leidt dus tot resultaat. En nu op weg naar die nieuwe toekomst voor camping Grotelse Heide als resort Grotels Goed, hopelijk een trekker van formaat voor het plaatselijk toerisme.

Resultaten zien: EVZ Esperloop

Een project vooruit brengen. Resultaten bereiken. Dat staat op mijn website. Mooi is het dan als de resultaten van mijn werk in het landschap te zien zijn. Dat ondervond ik gisteren toen ik een klein rondje maakte ten noorden van Milheeze. Wat wordt het daar toch mooi, en de laatste toevoeging is de fris aangelegde EVZ Esperloop.

Eigenlijk heb ik daar een bijzondere, want dubbele bemoeienis mee gehad. Aan de voorkant bij de plannenmakerij, als ambtenaar leiding gevend aan het Integraal Gebiedsprogramma Bakel-Milheeze, en aan de achterkant bij de uitvoering, als adviseur van een grondeigenaar die in ruil voor het mogen bouwen van woningen onder andere ruimte bood aan deze EVZ op zijn grond.

Geen spelletjes

Maar er was een impasse opgetreden met de gemeente en de eerder ingeschakelde adviseur kon de klus om gezondheidsredenen niet vervolgen. Hij vroeg mij om bij te springen, en wat opdoemde was een groot verschil tussen wat ooit de bedoeling was van iedereen, en wat nu moest worden uitgewerkt in overeenkomsten. Daar zat een crisis tussen, zeg maar.

Ik meen dat we daar goed zijn uitgekomen, en hoewel er natuurlijk wel een link was met mijn werkzaamheden vroeger kon ik gelukkig de wederzijdse belangen goed uit elkaar houden. Dat ik van ‘de andere kant’ kwam heeft me denk ik ook wel geholpen om het op te lossen, samen met mijn oud-collega’s. Gewoon een kwestie van open de problemen op tafel leggen, elkaars belangen zien en geen spelletjes spelen. We kwamen weer tot overeenstemming, en nu slingert er wederom een fraai stuk natuur door het agrarische landschap van Millus.

Bouwkavels

Als de prachtig gelegen (want direct aan deze EVZ) twee ruime woningbouwkavels nu binnenkort kunnen worden verkocht en bebouwd, dan weet ik zeker dat er voor iedereen een goed resultaat uit is gekomen. Interesse? De Bocht, Milheeze: aan de rand van het dorp, op loopafstand van Natuurpoort Nederheide met zijn strandbad en wandelpaden door de Stippelberg, en op een goeie slag met de houten 1 van de golfbaan!